Czwarty numer „Spotkań Losowych” trafił do Sieci. Od wydania poprzedniego numeru zrobienie kolejnego zajęło nam rok i parę dni. Nie zakładałem, że wyrobimy się wcześniej. Miałem tylko nadzieję, że nie zajmie to o wiele dłużej. Jak widać, wszystko poszło mniej więcej zgodnie z planem. Choć bliższe prawdzie byłoby stwierdzenie, że plan nie przeszkadzał w realizacji celów. Fani, czas wolny i tak dalej – o tym już zresztą pisałem.

Numer wyszedł mocno międzynarodowy. Obok fińskich autorów piszących o tamtejszych grach i fanach udało się pozyskać kolejny (i nie ostatni!) tekst Jona Petersona oraz – to chyba pierwszy polski przedruk – artykuł Shannona Appelcline’a. Oba są świetnym uzupełnieniem 3 po 3 z nestorkami gier fabularnych: Liz Danforth, Lee Gold i Jennell Jaquays. Obstawiałem poziom realizacji tych zamierzeń na jakieś … [czytaj dalej]

Pierwszy raz na konwent pojechałem w 1996 roku. Był to Necrofobos w Kołobrzegu, a ja zupełnie nie miałem pojęcia, co się robi na konwentach. Oczywiście czytałem o tym w „Magii i Mieczu”, jednak czytać o czymś, a przeżyć to samemu, to zupełnie dwie różne rzeczy. Byłem raczej zagubionym początkującym konwentowiczem, choć bawiłem się dobrze. Czułem się członkiem fanowskiej społeczności, lecz nie wiedziałem, jak do tego wszystkiego podejść. Na kolejnym konwencie (Krakon 1999) było już o wiele lepiej, a to dzięki przyjaznej osobie, która pomogła mi ponownie odnaleźć się w konwentowym świecie i wyjaśniła co i jak.

Dość powiedzieć, że wsiąkłem w fandom (na wspominki przyjdzie czas w przyszłym roku). Urzekła mnie idea fanowskiej pracy, dzielenia się swoją pasją z innymi. Nie dla zysku czy sławy, lecz dla zwyczajnej frajdy. Czy chodzi o robienie konwentów, pisanie tekstów, redagowanie gier, opowiadanie … [czytaj dalej]

Pamiętam, jak jakieś 15 lat temu ktoś podsumował listy dyskusyjne (podczas internetowej dyskusji, rzecz jasna): aktywnych jest zazwyczaj 10% zapisanych osób, reszta tylko lurkuje. Nie było to oczywiście podparte żadnymi twardymi danymi. Ot, obserwacja uczestnika sieciowego życia. W każdym razie się zgadzało. Ze 100 osób zapisanych na listę pisywało zwykle około 10.

Najpierw umarł Usenet, potem mailowe listy dyskusyjne, potem fora. Teraz królują serwisy społecznościowe, choć je także zapewne w końcu coś załatwi (oby, bo to medium mało wygodne do prowadzenia dyskusji). Jednak „zasada 10%” wciąż wydaje się obowiązywać w Internecie, a przynajmniej w odwiedzanych przeze mnie miejscach. Dotyczy także „Spotkań Losowych”.

W styczniu napisałem, że pierwszy numer „Spotkań Losowych” ściągnięto łącznie (dwie wersje … [czytaj dalej]

(wpis zawiera lokowanie drukarni)

Na pomysł z drukowaniem Spotkań Losowych wpadłem jeszcze w zeszłym roku. W zasadzie było to raczej marzenie do spełnienia: wydaj fanzin i miej go na półce (co prawda jeden już wydałem i postawiłem na półeczce, lecz był to tylko trzeci numer, zatem nie liczy się do końca). Trochę nad tym myślałem, trochę zwlekałem, nie do końca byłem przekonany, jednak żyje się raz i czasem trzeba się pobawić. Poza tym fajnie móc zaoferować autorom coś więcej niż „dziękuję”, nawet jeśli nie ma gwarancji, że tak będzie zawsze.

Spotkania Losowe ukażą się drukiem. Dzisiaj dostałem egzemplarz próbny. Pierwszy numer jest już opłacony i powinien być gotowy za tydzień, może dwa (liczyłem, że składając zamówienie 28 lutego, będę miał wszystko gotowe na Pyrkon, jednak zawsze … [czytaj dalej]

Ukazał się pierwszy numer Spotkań Losowych – nieregularnika o grach fabularnych. Numer, info i tak dalej znajdziecie na www.spotkanialosowe.pl. :)

Tutaj chciałbym tylko jeszcze raz podziękować wszystkim zaangażowanym i wspierającym inicjatywę. Jesteście po prostu najlepsi. Dzięki!… [czytaj dalej]