Pocztówki z Imperium

Nie myślałem, że jeszcze zdarzy mi się napisać coś Warhammera. To był mój drugi poprowadzony erperg, zaraz po Oku Yrrhedesa (tym z siódmego numeru „Magii i Miecza”). Gra, która towarzyszyła mi przez całą szkołę średnią i kawałek studiów. Potem poszła na półkę, ustępując miejsca innym systemom, lecz sentyment pozostał. Tym bardziej ucieszyłem się, gdy Karp zaprosił mnie do udziału w fanowskiej inicjatywie (zebrał niesamowitą ekipę, zobaczcie tylko spis treści!) stworzenia krótkich (3600 znaków) szkiców przygód z okazji tegorocznego Dnia Darmowych Gier Fabularnych. Do współpracy namówił także wydawnictwo Copernicus, z którego strony można za darmo pobrać efekt prac: zbiorek Pocztówki z Imperium.

Pomysł na Zaułek zaginionych dzieci zapisałem sobie lata temu, pewnie dawniej niż mi się wydaje. Pamiętam rozważania nad tytułem (prowadzone chyba razem z Markiem Nogą), który wówczas brzmiał „Ulica zaginionych dzieci” i docelowo miał być po niemiecku, oddając nazwę faktycznej ulicy w dużym imperialnym mieście. Miałem zatem trochę notatek, wystarczyło przerobić je i zamiast celować w długą, dokładnie rozpisaną przygodę, zrobić z pomysłu spotkanie gotowe do wrzucenia w rozgrywaną kampanię. Dodanie kilku tabelek – o czym lata temu zapewne bym nie pomyślał – sprawiło, że każdy zaułek pojawiający się na sesjach będzie inny, a do rozwiązania problemu będzie można podejść z różnych stron. Myślę, że odczekanie dekady (lub dłużej!) wyszło temu tekstowi na dobre.

No to jeden pomysł z kupki wstydu odfajkowany. Od razu dorzuciłem kolejny, żeby bilans się zgadzał. Muszę częściej pisać, inaczej zapomnę, jak to się robi, a i pliki mnie przygniotą. ;)

rys. Jakub Redys